28 november

Om 7 uur (nu echt), zaten we er weer klaar voor. De vogelvoersessie. De lori's wisten het al, want die zaten al te wachten. Het was leuk om ze nu eens uitgebreid van dichtbij te bekijken.

Voor we vanochtend aan ons halve-dagtripje begonnen eerst even de volgende cabin besproken in Glen Innis. Zoals gewoonlijk wat flessen water en wat te eten in de auto gezet, fototoestellen mee en karren maar weer. We gingen op weg naar een natonaal park, waar mooie wandelingen ware uitgezet. Het was weer even zoeken, maar de vertrouwde slingerweg werd toch gevonden. Er stond aangegeven dat het 11 kilometer zou zijn, maar dat waren denk ik Australische kilometers. We gingen al bijna wanhopen toen er een bordje langs de weg stond met de mededeling dat het doel op 200 meter na bereikt was. Hoera!

Eerst maar eens het informatiebord bekijken. Zien Rob en Danny staan dat je uit moet kijken voor bloedzuigers, teken en muggen. Wij stonden daar in onze korte broek, t-shirtjes en slippers. Ik had nog zoiets van 'het zal allemaal wel meevallen' , maar de mannen wilden niet verder. Ze zagen het niet zitten om vol met bloedzuigers, teken en muggenbulten het bos uit te komen. Ik ook niet, uiteraard, maar ja, ik had de kans nog wel willen wagen. Omdat ook hier de meerderheid beslist gingen we weer met de auto naar beneden.

Eerst maar weer even de nodige proviant inslaan en dan op pad voor ons 2e halve-dagtochtje. Die was wat dichterbij. We gingen naa Point Danger. Dat klinkt gevaarlijk, maar dat was het niet. Het was aan het strand van Tweed Heads en je hebt daar een prachtig uitzicht op zowel Surfers Paradise aan de ene kant slag op Byron Bay aan de andere kant. Ook het strand met rotspartijen en hoge golven in combinatie met de opkomende vloed waren erg indrukwekkend. En toen en toen en toen.......ging het regenen. Jawel, de eerste echte aanhoudende regen sinds ons vertrek op 8 november. Want het regent nu (20.05) nog steeds een beetje.

Nu gaan we naar weer pakken, want morgen gaat de reis weer verder richting Glen Innis. We hebben geen idee wat we daar aan zullen treffen, dus dat maakt het extra spannend.

Jullie horen er wel weer van!