24 oktober

We mochten weer uitslapen. Deze keer zelfs tot half 8! Maar toen ik om even over zessen besloot om toch maar een wandelingetje richting toiletten te maken, waren er al verschillende mensen op. Ik ben dus ook maar op gebleven.Rob was inmiddels ook wakker, hij had in een kuil geslapen, maar was toch redelijk uitgerust.
Na het ontbijt, pannenkoekjes deze keer, gingen we weer de bus in. Alleen korte ritjes vandaag. Behalve het laatste stuk naar Alice Springs. We gingen naar een look-out op Mount Sonder. Alweer mooi,en het went nooit. Iedere keer weer verrassend en anders mooi. We zagen in de gauwigheid nog een vrij grote groene papegaai met allerlei kleurtjes overvliegen. Nee, geen lorikeet. Deze was veel groter. Weer in de bus. Nu naar Ormiston gorge. De gidsen en de Fransen gingen een wandeling maken, wij gingen naar het water. Klein wandelingetje, even lekker gezeten in het zonnetje. Het was trouwens warm, erg warm zelfs. Om 10 uur ging de koffiebar open en toen hebben we daar ook nog lekker gerelaxt. Om onze stoelen heen liepen enkele spinifex pigeons naar lekkere hapjes te zoeken. Die zien er heel mooi uit. Even googelen dus. Daarna heb ik me maar eens in m'n badpak gehesen en op weg weer naar het water. Het bleek dat de rest van de groep aan de overkant op een strandje was neergestreken. Daar ben ik dus maar even naar toe gezwommen. Het water was helemaal niet zo koud als ik vreesde. De bovenste 30 centimeter was zelfs warm. Het was er geweldig. Je zwemt in een soort van gat (hole) tussen de bergen en bossen. Onbeschrijfelijk geweldig was dat. Ech genieten, niet met 1, maar met 8 hoofdletters.
Terwijl ik daar lekker aan het genieten was, had Rob een close encounter met een dingo.Die zag hij aankomen. Dacht even, daar komt een hond, maar dat duurde niet lang. De dingo kwam in een rechte lijnop hem af. Die dacht natuur lijk, he een mens met allemaal tassen. Daar zit vast wat lekkers in. Hij stopte zo'n 15 meter bij hem vandaan. Toen Rob de camera op hem richte, was hij in 1 keer weg. Spannend he?
Tijdens de lunch zagen we allemaal mooie blauwe vogeltjes. We hebben ze gefotografeerd en later geidentificeerd. Dan weer de bus in, naar een volgende hole. Ik bleef deze keer ook aan de kant. En toen we daar zo lekker zaten te kletsen, zagen we ineens een grote zandhoos. Was een aparte gewaarwording. Nadat de zwemmers weer terug waren,gingen we weer richting bus en naar Alice Springs. Dat was nog zo'n 100 kilometer. Nou, daar schrikken we inmiddels niet meer van.
O, zou ik nog vergeten. De toiletten langs de weg de afgelopen dagen waren zoooo ontzettend smerig, dat het gewoon meevalt dat we daar niet allemaal doodziek van geworden zijn. Brrrrr.
Wij werden het eerst weggebracht; afscheid genomen en de sleutel van het appartement uit de kluis halen. Tassen in het appartement droppen en gauw een klein boodschapje doen. In de winkel had ik nog ruzie met de pinautomaat. Die krengen werken allemaal anders.
Als je dan eindelijk je schoenen uit kunt doen en kan douchen is dat zo lekker, dat wil je niet weten. Eten, even zitten en dan pitten. We waren ineens helemaal leeg.
En dan wordt het 25 oktober en die begin ik weer in een nieuw verslag.
Wordt dus vervolgd.