eindelijk toegang tot het internet

Nou dames en heren, dat duurde even, maar nu heb ik toch echt internet.
Helemaal onverwacht hadden we alle Stammertjes op Schiphol om ons uit te zwaaien. Leuk hoor! Als je ooit eens de gelegenheid hebt, vlieg dan in de Premium Economy Class. Ik beveel het iedereen van harte aan. Je mag naar binnen na de bussiness Class en via een aparte rij. Je hebt een eigen vak voor je bagage, ruimte om lekker te zitten, je wordt een beetje vertroeteld, je mag er ook weer eerder uit en dus ben je eerder bij de douane. Alles gaat dus net even wat soepeler. Super!

In Hong Kong was het heet. Ons van 5 tot 9 hotel lag in een buurt waar je niet dood gevonden wilt worden, maar het hotel had een portier en een bagagefiguur, zag er gelikt uit en we werden binnengehaald of we zeer belangrijk waren. Zijn we natuurlijk ook, maar dat wisten zij niet. Ik moest nog betalen met mijn creditcard, Ik tikte heel gedecideerd mijn pincode in en toen zei de dame achter de counter dat het geen 4 maar 5 cijfers moesten zijn. Oeps! Wist ik veel... Paniek, paniek. Maar geen probleem eigenlijk, kon ook met een handtekening. Pfff. Wij mochten dus door naar de 15e verdieping in een lift uit ver vervlogen tijden. De kamer leek op het oog chique, maar was wel wat gedateerd en zou niet in aanmerking komen voor het keurmerk van Max. Desalniettemin hebben we er een paar uur lekker geslapen.
Dan Hong Kong in, op tassenjacht. Niet gelukt. Zagen wel een schattig jurkje voor Aimy. Nemen we op de terugweg mee. Al snel was het weer tijd voor het laatste "stukje" vliegen.
De vlucht was iets verlaat, maar ach, het ontbrak ons aan niets. Vliegen maar weer. Anders dan op het stuk naar Hong Kong was het in dit vliegtuig koud. Dus trui aan, dekentje erbij en pitten maar. Om even over half zeven kwakte de piloot het vliegtuig neer op het vliegveld van Cairns.

We hadden ons voorbereid op weer een uitgebreide doorzoeking van de bagage, met alle vragen over medicijnen en weet ik wat nog meer, maar we werden verwezen naar uitgang 4 en stonden toen zo maar in de aankomst hal. Duurde allemaal nog geen 5 miinuten. Mooi! Auto ophalen en rijden maar. Links dus. Eerst wat rondjes vliegveld en dan de wijde wereld in. Het was rustig, heel vroeg op de zondagmorgen, dus we waren zo bij het adres waar we de sleutel uit de muur konden halen. Dat lukte ons wonderwel in 1 keer. Ze hadden er ook een beschrijving bij gedaan hoe we er moesten komen dus we reden er zo naartoe.
Het appartement ziet er uit als op de foto's op internet. Ook hier geldt dat het ietsjes gedateerd is en ook niet het keurmerk van Max krijgt, maar het is er ruim, we hebben een super balkon, met een tafel waar je lekker kunt eten en verslagen kan tikken, en 2 ligstoelen, waar je nu ( het is 12 uur in de middag)beter niet op kunt gaan liggen want dan wordt je geroosterd. Later vandaag kan het wel en dan kan je lekker de vogels bekijken die we nu alleen maar horen. Wat overigens ook leuk is, want ze klinken allemaal erg exotisch. Zelfs de duiven (al dan niet met kuif).

Boodschappen gedaan bij de Coles en Danny, ze hebben bij de Muffin Break geen lekkere chocoladekoeken meer. Snik. We hebben ons toen maar beholpen met een muffin. Ook lekker. We waren de helft van de boodschappen vergeten en moesten dus vandaag weer boodschappen doen. Bij de Woolworth deze keer.
Straks gaan we eens even de zee begroeten. Nee er niet in staan, dat is linke soep hier. Maar even flaneren op de Esplanade gaan we zeker doen. Flesje water mee, flink wat zonnebrand op en go, go, go.
Wordt vervolgd!