23 oktober

We hadden lekker geslapen, ondanks de kou. We werden weer heel vroeg gewekt door Xavier Rudd. Het was weer inpakken, ontbijten en wegwezen. Ik liet bij het ontbijt mijn gesmeerde boterhammetje vallen. Dan heb je dus een echte zandwich. Rode zandwich. Het is een vrij strak schema en het gaat ons inmiddels allemaal goed af. We gingen dus op tijd onderweg naar een wandeling door Kings Canyon (Watarrka). Het was een mooie wandeling die wij ook konden doen. Alleen het eerste uitkijkpunt was geen optie. Dat ging recht de berg op, zonder ook maar iets om je aan vast te houden. Nee, leek ons niet slim. Wij bleven beneden.
Het was vandaag mooi weer en de wandeling was ook weer super. Bergen foto's gemaakt.
En toen gingen we off-road verder. Dat is een tikkie hobbelig, ofwel we werden zo nu en dan compleet door elkaar geschud, maar het was geweldig mooi. Op een gegeven moment ging de bus hard op de rem. De gids zag een dingo. En wij dus ook. Hij liep daar gewoon langs de weg in het gras. Leuk! Weer verder. Even later weer brumbees (wilde paarden dus), weer in de remmen. We gingen lunchen bij een auto die al zo'n 60 tot 70 jaar in de woestijn stond. Het chroom glom nog. Terwijl wij foto's aan het maken waren, werd de lunch gemaakt. Het was brood met de restjes van de bbq van de dag ervoor. Lekker dus.
Weer in de bus. We gingen naar een krater die geslagen was door een enorme meteroriet. Daar hebben we gewandeld en ook maar weer eens foto's gemaakt. Bij het vertrek ging de bus weer in de remmen, nu voor een leguaan van zo'n 60 centimeter lang. Weer leuk! En maar weer verder. De totale rit off-road was zo'n 160 kilometer lang. Grotendeels over een kaarsrechte weg, met gaten en bulten.
Er moest ook weer hout worden gesprokkeld, maar dat was een eitje, want er lagen hele dikke takken zo voor het grijpen. Het laatste kamp was een ietsjes luxer dan de vorige. Er waren in ieder geval wc's en douches op maar 100 meter. En er was in het "hok" ook weer wat stroom en oplaadpunten voor de mobieltjes. Geen bereik natuurlijk. Midden in de outback bestaan geen wifi-punten. Het "diner" bestond vandaag ut pasta met van alles en nog wat. Ook weer grotendeels bereid op het houvuur. Wij hebben een lekker bammetje met ham gegeten.
Er was wat licht, dus geen melkweg te zien. Jammer. We hebben nog een hele tijd bij het vuur gezeten, want we mochten de volgende dag uitslapen tot 7.30 uur.
En hoe dat verder ging, komt morgen weer. Ik ga nu iets te eten voor ons maken. Gewoon op een fornuis. Wel zo makkelijk.
Wordt vervolgd!