Daintree village

Er is hier dus niets. De buurtwinkel heeft heel weinig tot niets. Dan besluit je om maar even de rivier over te gaan om boodschappen te doen in Mossman. Dan ben je even onderweg, maar ach dat is hier geen straf. Het is hier schitterend mooi. Mij hoor je niet klagen. Onderweg is ook nog een mooi uitkijkpunt ingericht. Even kijken dus. Ze weten ze wel te kiezen hoor, die uitkijkpunten. Wat een uitzicht weer! We konden zelfs Port Douglas zien liggen. Als je daar even staat, gaan en komen er ook andere bewonderaars van het uitzicht langs. Je let er niet zo op. Op een gegeven moment roept er een man iets naar ons. Duurde even voor het doordrong. Hij vroeg of we ook een slang wilden zien. Nou, wij wel. Dus in gestrekte draf achter die man aan. Hij had de slang, een 2 meter lange python, in een vuilnisbak zitten; hij ging hem vrijlaten. We konden eerst goed naar het beestje kijken en foto's nemen natuurlijk. Nadat hij hem had losgelaten, vond de slang het een leuk idee om ook even met het hooggeeerde publiek kennis te maken. Het publiek stelde dat niet echt op prijs. De man greep de slang handig in z'n nekvel, nou ja dat niet echt natuurlijk, en dirigeerde hem het struikgewas in. Tjoep, en weg was hij.
Leuk, leuk, leuk!
Dan weer verder, naar de veerboot en daarna nog 25 kilometertjes naar Mossman. Ze hebben daar een knoepert van een Woolworth, dus keuze genoeg om voor een paar dagen in te slaan. We hadden onderweg bedacht dat we ook eens in Daintree village wilden kijken. Dat ligt dus aan de andere kant van de rivier dan waar ons parkje ligt. We waren toch in de buurt. Het is een keurig dorpje, maar heel klein. Geeft niet, ze hadden een plekje waar we even rustig wat konden drinken. We zijn even naar de aanligplaats gelopen van de krokodillenrondvaartboot. Weer zo'n mooi uitzicht. Je moet ook weer een keer terug, je weet maar niet wanneer de laatste boot gaat..... dus weer naar de veerboot. Je moet toch ongewild even aan drs P. denken. Heen en weer...... Dan weer slingerdeslanger door het regenwoud, langs het uitkijkpunt, verder naar ons parkje.
O ja, de vrucht waar ik het gister over had. Hij was gedeeltelijk erg lekker zoet, maar er waren ook delen bij die aanvoelden als snot. Brrr. We gaan morgen maar eens kijken of we ons volgende verblijf kunnen reserveren. Ha, daar hoor ik onze huisgekko weer. Die bemoeit zich ook overal mee. Nu moet ik, in het stikdonker, naar het huis van eigenaar Ed lopen om dit verslag te versturen. Als er morgen geen verslag volgt zijn we verdwaald.

Wordt waarschjnlijk vervolgd.