We zijn weer thuis

Net nadat ik gisteravond op de knop 'opslaan' had geklikt, legde de ober de rekening op de tafel. Hij vond zeker dat we te lang zaten op 1 rondje koffie. Ik was klaar met het verslag, dus inpakken... en wegwezen.
We hebben nog 1 rondje winkeltjes gedaan en zijn daarna maar de gate op gaan zoeken. We moesten naar gate 25. Dat viel mee, is niet zo ver lopen. Het boarden liet nog even op zich wachten, dus maar even in een klein tentje een flesje water gehaald en 2 marsen, want je weet maar niet wat je nog te eten krijgt met zo'n nachtvlucht. Rob ging ook nog een loopje doen en toen zag hij dat de gate voor onze vlucht gewijzigd was. We moesten verkassen naar gate 30. Ach je hebt wat te doen. Uiteindelijk mochten we toch het vliegtuig in. Keurig op tijd gingen we richting Schiphol. Daarvoor moesten we dan nog wel zo'n 9.284 kilometer vliegen, wat in 12,5 uur gebeuren moest.
Om ongeveer 01.30 uur vonden ze bij Cathay Pacific dat we nodig een warme maaltijd moesten gebruiken. Wij lagen al een poging te doen om in slaap te komen en we hadden dus helemaal geen zin in een warme hap. Doorsoezen dan maar weer. Echt slapen zou ons niet lukken, maar we zaten er wel dicht genoeg tegenaan om uit te rusten. Zo af en toe doemde er een schim op met een snack of wat te drinken. We hoefden niet zoveel. Na een uurtje of 5 ben je er dan toch wel even klaar mee. Dus maar een muziekje opgezet. Keuze genoeg. Daar word je dan vanzelf weer slaperig van. Zo maar wat doorgerommeld tot het tijd werd voor ontbijt. We wilden een croissantje met vers fruit, yoghurt en een kopje thee.
Na het ontbijt maar eens op het kaartje gekeken waar we ongeveer waren. Nou, dat viel niet tegen. We zouden die 12,5 uur wel halen. Nederland doemde al snel, in een bad van licht, op. We gingen landen op de polderbaan. Dat betekent dat je nog een end moet rijden. Nou ja, een minuut meer of minder doet er ook niet meer toe. De bagage zouden we op bagagepunt 18 moeten kunnen verwachten. Het was toch nog even spannend of onze koffers vanaf Station Hong Kong Centraal netjes in het vliegtuig waren beland. Dat was gelukkig het geval. Het koffergebeuren maar even op een trolley gezet, we hadden geen zin meer om ze mee te sleuren. We hadden niets aan te geven en dan sta je zo maar opeens in de aankomsthal. Tot onze grote verrassing werden we niet alleen door Richard opgehaald, maar ook door Aimy. Die was in 1 run bij ons. Ik heb haar even lekker geknuffeld en haar daarna doorgegeven aan Rob. Richard ook geknuffeld. Ik was toch bezig. En ja, dan is je vakantie toch echt voorbij.
De verrassingen waren nog niet voorbij. Rini, Chantal en Danny waren bij ons thuis, de koffie stond al te wachten en er waren allemaal erg lekkere echt Hollandse koekjes, oude kaas, leverworst, dropklompjes en ook nog een zelfgebakken cake met slagroom.
Zo wordt thuiskomen ook weer leuk!

Het is weer klaar. De vakantie is voorbij. Het was mooi, heel mooi, maar het verslag wordt niet meer vervolgd.....
Gegroet allen, het was me een waar genoegen!