4 december

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: we zitten in Sydney. Niet in de binnenstad, maar aan de rand in een National park. Op een camping in een cabin. Het is hier mooi en rustig. De vogeltjes zingen, fluiten en lachen zoals ze gebekt zijn. Als er nou ook geen kakkerlakken zijn is het hier helemaal geweldig.

Het was vanochtend nog even vervelend omdat ze de nacht waar we geen gebruik van zouden maken niet wilden terugbetalen. Dat was nou eenmaal zo hun gebruik en ze gingen daar niet van afwijken. Dat ze vanacht maar wakker mogen worden met 100 kakkerlakken in hun pyjama!

Het is een heel eind van Port Macquarie naar Sydney, maar het verliep toch wel soepel. We reden langs Newcastle, Cardiff, Toronto en Brooklyn op 1 dag. Dat is toch een prestatie van formaat, zou ik zo denken. Er waren hele stukken waar we tussen enorme rotsen doorreden en soms door eindeloos bos. Wat dan wel weer raar is, is dat er hier op de highway's en dergelijke ook nog gefietst wordt. Rij je in the middle of nowhere, kom je opeens aan de uiterste linkerkant van de weg een fietser tegen. Daar zoef je dan met 110 km p/u langs. Probeer je dat eens voor te stellen op de A4.

Eenmaal in het Lane Cove National Park leek het toch niet te lukken, want ze hadden maar onderdak voor 4 nachten en wij wilden er 5, omdat we daarna in ons afgesproken hotel worden verwacht. Na wat heen en weer gepraat stelde de dame acher de balie voor om een appartementencomplex hier 3 minuten verderop te bellen. Daar kwam gelukkig een goed resultaat uit, wel en beetje aan de prijs, maar dat is dan maar zo.

Intussen lachen de kookeburra's ons uit. Ze doen maar! Wij zitten hier best en ik hoop dat het zo blijft.

Tot morgen!